Blog

„Pijcie dzieci płyn Lugola, to radziecka Coca-Cola”. Już nie pamiętam smaku ruskiej coli w przeciwieństwie do podwórkowego konsylium siedmiolatków rozstrzygających bez cienia wątpliwości, z którego kierunku nadciągnie owa tajemnicza „chmura”, o której w domu tak żywo dyskutowali rodzice. Pamiętnego dnia roku 1986 staliśmy wpatrzeni w niebo nie mając pojęcia czym w rzeczywistości była katastrofa w Czarnobylu.

Trzydzieści lat temu pojęcie zagrożenia w ludzkiej świadomości definiował wybuch konfliktu nuklearnego, a w zasadzie globalnej apokalipsy, bowiem po wymianie mocarstwowych ciosów nie byłoby nikogo i niczego. Czerwone guziki, atomowe okręty podwodne czyhające w odmętach Atlantyku, powietrzne pojedynki na MIGi, desant na Danię, dziwnie fascynujący świat Mad Maxa.

W drugiej dekadzie XXI wieku, żelazna kurtyna to ledwie mgliste wspomnienie, a ryzyko trafienia w kurnik pociskiem balistycznym z krasnoy zvezdoy zmalało do krótkiego rozdziału w podręcznikach od historii. Strach przed latającym atomem zastąpił strach przed utratą zasięgu wi-fi, i rozładowaniem baterii w smartfonie. Obok wirusowego rozpowszechnienia kultury McDonalds’a po byłych demoludach, jednym z owoców minionej ery stało się zjawisko preppingu.

Kim jest Preppers?

Statystyczny mieszkaniec kraju nad Wisłą opisze nawiedzonego kolekcjonera rdzewiejących siekier, niewyraźne indywiduum poszukujące nirwany na wyprzedaży demobilu lub amatora kwaśnych jabłek uprawiającego w ogrodzie wczesnowiosenną odmianę min Claymore’a. Trudno o bardziej przerysowany stereotyp. Statystyczny błąd w pojmowaniu tkwi w delikatnej różnicy pomiędzy trwonieniem energii na grę World of Tanks, a szukaniem miejsca, w którym pozyskamy wodę na wypadek wystąpienia długotrwałej sytuacji kryzysowej.

Dla wielu osób przygotowanie na poważne sytuacje awaryjne, to wciąż odległa galaktyka. Zbyt często zwiastowany koniec świata … spowszedniał. Survival kojarzy się głównie z ogniskiem w lesie, i ryzykiem pożarcia przez komary. Jednakowoż ekstremalne sytuacje zdarzają się również w mieście. Katastrofą nie będzie inwazja jaszczurek z kosmosu lecz utrata pracy, brak oszczędności, śmierć głównego żywiciela rodziny, pożar domu, awaria w elektrowni jądrowej, kryzys gospodarczy lub militarny. Mało kto zadaje pytania, co zrobić, kiedy zabraknie wody, prądu i żywności. A co, jeśli wszystko do czego się przyzwyczaiłeś, nagle zniknie? Wiesz, jak sobie poradzić w ekstremalnej sytuacji?

Odpowiedzi na nurtujące Ciebie pytania możesz znaleźć w książce Piotra Czuryłło, niezwykle barwnej, medialnej, i szanowanej postaci krajowego środowiska preppersów. Vademecum Przetrwania – Jak wyjść cało z kataklizmu, katastrofy i konfliktu, może być najlepszym wstępem do budowy świadomości i indywidualizmu myśli.

Vademecum Przetrwania – Pięknie wydana, napisana prostym językiem, czytelna i zaskakująco osobista książka Piotra Czuryłło. 

Vademecum Przetrwania – Jak wyjść cało z kataklizmu, katastrofy i konfliktu

Przystępując do lektury vademecum przetrwania nie mogłem uciec natrętnej myśli. Dlaczego, ktoś posiadający tak interdyscyplinarne doświadczenie w dziedzinie sztuki przetrwania, pasjonat dzikiej przyrody, płetwonurek, kto zjeździł pół świata, założył fundację Polish Preppers Network, szkolił astronautów z NASA, jak to możliwe, że do tej pory napisał jedną książkę? Piotr Czuryłło należy do kilku znanych osób, które zachowując dystans do siebie i życia (patrz okładka), potrafią wskazywać celne racjonalne postawy. Przykładem może być seria prepperskich filmów dostępnych na fan page I Am Prepared.

Wracając do książki, pierwsze wrażenie jest bardzo pozytywne. Sztywna okładka, wysokiej jakości kredowy papier, duża czcionka, piękne zdjęcia, czytelny układ graficzny. Czuć rozmach i dbałość o szczegóły. Albumowy format przypomina wydawnictwa Beara Grylls’a. Sielska scena na okładce trochę się kłóci z tytułem sugerującym realia katastroficzne ale to detal. Pomimo bezczelnych odniesień drażniących głodną wyobraźnię, próżno szukać tu sensacji i krzykliwego stylu. Książka ma zdroworozsądkowy rytm, porządek i dyscyplinę. Czyta się szybko i nader przyjemnie, w czym pomaga płynna konstrukcja odzwierciedlająca mentorski charakter Autora.

Publikacja niesie spore pokłady emocji. Przemycane ciekawostki i anegdoty z życia potwierdzają starą prawdę, że rdzeniem samodoskonalenia jest umiejętność uczenia na błędach. Wielkie brawa za odwagę mówienia o własnych słabościach. Ciężar doświadczenia bywa kłopotliwy, a nie każdy potrafi się tym dzielić. Książka ma ponad 280 stron i 12 rozdziałów, w których znalazło się wszystko, co każdy aspirujący preppers wiedzieć powinien, jeszcze zanim obejrzy obie części filmu Zombieland.

Vademecum Przetrwania – Sprawność fizyczna – o czym wspomina Piotr Czuryłło, to jeden z ważniejszych filarów bycia przygotowanym na trudne czasy. 

Bez ozdobników

Co może zaskoczyć, książka nie jest klasycznym poradnikiem w rodzaju „jak wystrugać fińską kuksę z polskiej sosny i ugotować w niej niedźwiedzia”. Nie znajdziesz tu wzmianki dotyczącej starożytnej sztuki pozyskania wody z garbu zdechłego wielbłąda. Nie doświadczysz emocji towarzyszących opisowi nęcenia własną nogą stu kilowego aligatora na bagnach Everglades. Te przyjemności pozostawmy celebrytom. Zamiast bushcraftowego slashera poznasz szereg prawd stanowiących imperatyw bycia przygotowanym na trudne czasy.

Książka zawiera dwanaście rozdziałów: (1) Jak zostałem prepperem, (2) Czy warto się bać, (3) Co nam grozi, (4) Doktryna przetrwania, (5) Oręż preppera, (6) Start od zera, (7) Bez wody nie ma życia, (8) Kuchnia przetrwania, (9) Sprzęt, który ratuje skórę, (10) Medycyna i higiena, (11) Dom jako twierdza, (12) Pusta kartka.

Lektura vademecum przetrwania pozwala wyodrębnić trzy najważniejsze wątki, do których płynnie odnoszą się kolejne rozdziały jak formowanie świadomości preppersa, podstawy sztuki przetrwania oraz urzeczywistnienie nabytej wiedzy. W pierwszym etapie, Autor opisuje architekturę podstawowych odruchów w sytuacjach stresowych, uczy samokontroli, zimnej oceny sytuacji, kataloguje realne zagrożenia jak pożar, terroryzm, epidemia, kryzys ekonomiczny i militarny. Wreszcie, wybiera doktrynę przetrwania, w moim odczuciu, jeden z kluczowych i najtrudniejszych momentów bez względu na stopień zaawansowania. W drugim etapie przerabiamy klasyczne elementy wzoru przetrwania jak polowanie, obrona, biwak, orientacja w przestrzeni, filtrowanie wody, obróbka żywności, oświetlenie, ogień, łączność, odzież, wyposażenie, medycyna. Trzeci etap jest ukoronowaniem wysiłków zmierzających do budowy rodzinnego planu awaryjnego, bezpiecznego domu, w którym przetrwamy długotrwały kryzys. Na koniec, Autor poddaje nas egzaminowi (!), w którym nie chodzi o sprawdzenie wiedzy lecz determinacji do wprowadzenia zmiany w naszym życiu.

Vademecum Przetrwania – Większość zagadnień została jedynie zasygnalizowana, szkoda, że brak opisu wykonania choćby tego drewnianego uchwytu do pokrywki garnka. 

Dla kogo jest ta książka?

Zaletą tego tytułu jest systematyczność przyjętej konwencji. Wiele osób popełnia błąd rozpoczynając prepping od kupna plecaka, i wypełnienia po brzegi ultra nieprzydatnym wyposażeniem. Marnujemy nie tylko czas ale pieniądze, a to może zniechęcić nas samych i rodzinę, z którą zawsze należy się liczyć. Plecak ewakuacyjny Bug-Out Bag jest ważny ale do tematu wypada podejść z rozsądkiem, i planem, w czym pomaga Autor. Czytając vademecum przetrwania nabywamy właściwego dystansu, przestajemy się śmiać i bać. Innymi słowy, to skondensowana instrukcja jak poprawnie rozpocząć przygodę z preppingiem.

Vademecum przetrwania to książka przeznaczona dla początkujących, niewtajemniczonych. Ludzi chcących przekonać się, że nie każdy preppers w wolnym czasie ostrzy widły na hordy nieumarłych, że to wszystko naprawdę ma głębszy sens. Przyjęta uniwersalna formuła wymusiła pewne ograniczenia i spłaszczenie zagadnień do niezbędnego minimum. Nie ukrywam, że chciałbym móc przeczytać bardziej szczegółowo o metodach przygotowania domu na długotrwały kryzys, zasadach gromadzenia sprzętu, żywności oraz wielu innych zagadnień, które Piotr Czuryłło wypracował do perfekcji. W końcu, nie słyszałem o nikim innym, kto zbudował funkcjonującą społeczność prepperską. Czekam na kontynuację vademecum przetrwania 🙂

Vademecum Przetrwania – Wstęp do świadomego preppingu, czyli jak zdobyć żywność, pozyskać wodę, obronić rodzinę. O tym, i wiele więcej w poradniku Piotra Czuryłło. 

Kilka słów podsumowania

„Czy warto być preppersem w XXI wieku?” To nadrzędne pytanie wykładu wygłoszonego przez Autora pod koniec ubiegłego roku w ramach konferencji TEDxKatowice. Subiektywnie, jego treść odbieram jak preludium do powstania tego poradnika, stanowiącego w jakiejś części głębokie rozwinięcie tamtego odczytu. Vademecum przetrwania jest kolejną cenną pozycją na krajowym rynku wydawniczym, tutaj zaryzykuje, dość ubogim w publikacje podejmujące temat szeroko pojętego bezpieczeństwa i przygotowania na sytuacje kryzysowe. Prowokuje do pochylenia się nad własnym życiem bez egoizmu tak mocno charakteryzującego współczesne społeczeństwa. Brakuje nieco konkretów, rozwinięcia wielu zagadnień – często odnosi się wrażenie, że to ledwie wierzchołek góry lodowej, niemniej, to nadal bardzo wartościowa pozycja, która ma szansę trafić do szerokiego grona odbiorców. Jeżeli masz pytania, zachęcam do zakupu tego poradnika!

Zapraszam do polubienia i śledzenia nowości na koncie Facebook

Przemek – pomysłodawca i założyciel bloga, jedyny prowadzący, admin, dyrektor, webmaster, grafik, preppers,

Wspieraj Multitactical.pl – Podaruj mi wirtualną kawkę

Multitactical.pl Wszelkie Prawa Zastrzeżone © 2020 Wszystkie zdjęcia i teksty są własnością Autora blogu. Kopiowanie, przetwarzanie i rozpowszechnianie bez wiedzy i zgody Autora jest zabronione.